Story of khecik lulu

alhamdulillah




hai goodmornight. hahahha. rambut titeww dah panjang :p saja nak tayang menayang
lamanya titeww tak main post post dekat blog ni. windduuuu. ok muntah skrg.
haha. so ada masa sikit nak post ni. ehem ehem. sakit tekak jap. hehe
saya dah behenti subway and dapat kerja front office di hotel kk kajang
kerja yang sangat goyang kaki dan goyang kaki dan goyang kaki
mcm tak prnah krja hotel pulak aku ni kan. pernah la tapi zaman dulu kala
ok not bad dulu punya hotel pun rileks tapi yang dulu lg senang dri skrng
sekarang semua pakai system agak pening blur blur campur sakit otak sikit and bla bla
so far aku boleh buat la. YOU CAN DO IT IKA. YEYEH. hahaha
masih didalam alam pelajaran aku ni. belajar berkomunikasi dalam bahasa asing
ok i mean aku ni kena speaking. emmm agak terputar belit jugak la
bahasa saintifik aku ni gagagagagagap. tapi still boleh la. alhamdulillah :)
lama lama bercakap aku jdi dh biasa. maybe cara pergaulan dn cara mereka brcakap
speaking kaw kaw mcm haram tahap cb habis. aku pun terikut sikit
bukan nak berlagak tapi aku masih dalam proses belajar. aku ni bukan pndai speaking pun
lembab stupid kurang pandai or whateva. tapi takpa belajar.
bak kata supervisor aku LESSON and OBEY. terima kasih en husin dan kak lyn
yang telah berusaha gigih semangat jiwa raga mengajar adikmu ini. hahaha
tolong la ni kerja last aku taknak behenti behenti dah. 
tapi fikir balik kerja lama agak rindu laaa. bila terkenang blik ada sesetengah dlm tuh
rasa menyampah. even boss aku suruh masuk balik
aku rasa aku tak yakin disitu. biasa laa org depan baik belakang? 
ni semua sebab sel sel otak mereka tidak berhubung . kenapa? kenapa?
jeng jeng jeng.... buat iklan pulak. hehehehhe


terima kasih ashmawi masih teguh berdiri disisi saya
terima kasih atas sokongan dorongan nasihat awak kepada saya
terima kasih kerana janji nak belikan saya coklat dkt tesco tapi tk belikan lg :(
lupa ke buat buat lupa haaa? hehehe main main ja
i love you ♥♡ hohoho

Done read ? Like yaa , thanks :)